کد مطلب:25528 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:28

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

مقصود از آية 40 سورة نمل (كسي كه به علم كتاب الهي دانا بود) كيست؟ آصف برخيا، حضرت سليمان(ع) و يا حضرت خضر؟ آصف برخيا كه بود؟

مراد از آية شريفة قال الذي عنده علم من الكتاب انا آتيك[15] به حسب رواياتي كه از ائمه(عليهم السلام) وارد شده آصف بن برخيا وزير حضرت سليمان(ع) و وصي او است. بعضي گفته اند مراد حضرت خضر بود و بعضي ديگر حضرت سليمان(ع) و برخي ديگر جبزئيل را مراد آيه دانسته اند. اين وجوهي است كه بر هيچ يك از آن ها دليلي اقامه نشده است.[16]

آية مورد بحث دربارة كسي است كه تخت ملكه سبأ را در كمترين مدت نزد حضرت سليمان(ع) آورد و از او به عنوان من عنده علم الكتاب(كسي كه بخشي از علم كتاب را دارا بود) تعبير شده است.

آصف بن برخيا وزير يا كاتب يا نديم حضرت سليمان (ع) بود. وي شخصيتي تاريخي است كه در بيشتر روايات و داستان هاي حضرت سليمان(ع) از او نام برده شده، از جمله سورة نمل آيه 40.[17]

به نقلي آصف وزير خواهر زادة سليمان(ع) و صديق بود و اسم اعظم خدا را (كه چون او را بدان بخوانند اجابت فرمايد) مي دانست و اسم اعظم به قولي الله و پس از آن رحمن و به قولي يا حيّ يا قيّوم و يا لفظ ذوالجلال والاكرام است.

امّا آن كتاب كه قرآن كريم مي فرمايد آصف بهره اي از علم آن داشته است، به نقلي لوح محفوظ و به قولي جنس كلي كتب آسماني كه بر انبيا فرود آمده است. به قول ديگر مراد نامة سليمان به بلقيس بود كه آصف از آن خبر داشت.[18]

[15] نمل( ) آية 40.

[16] علامه سيد محمد حسين طباطبايي، تفسير الميزان، ترجمة موسوي همداني، ج 15.

[17] بهاءالدين خرمشاهي، دانشنامة قرآن و قرآن پژوهي، ج1، ص 39.

[18] سيد مصطفي حسيني دشتي، معارف و معاريف، ج1، ص 95.